بررسی تاثیر فونوفورزیس ترکیبات گلوکزآمین در استئوآرتریت زانو

سابقه و هدف: استئوآرتریت زانو شایع ترین بیماری مفصلی می باشد که با تخریب غضروف مفصلی همراه است. درمان های دارویی بیش تر بر ترمیم غضروف مفصلی تاکید دارند. از گلوکزآمین سولفات به عنوان یک ماده محافظ غضروف با نتایج متناقضی استفاده می شود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات فونوفورز گلوکزآمین در استوآرتریت زانو انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بر روی 41 بیمار زن 75-45ساله (21 مورد ابتلای یک طرفه و 20 مورد ابتلای دوطرفه) انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به سه گروه زیر تقسیم شدند. گروه 1 (15=n) : درمان استاندارد همراه با اولتراسوند خاموش، گروه 2 (12=n):  درمان استاندارد همراه با اولتراسوند روشن (مداوم با فرکانسmhz  1 و زمان 5 دقیقه و شدت 3/0 وات بر سانتی مترمربع با افزایش تدریجی در طول جلسات) و گروه  3 (14=(n: درمان استاندارد همراه با فونوفورز گلوکزآمین (با نسبت مساوی 50 درصدی ژل و گلوکزآمین، اولتراسوند روشن مشابه پارامترهای قبل به مدت 30 جلسه و روزانه روی زانوی غالب). درمان استاندارد شامل اشعه  مادون قرمز( infrared)، تحریک عصبی الکتریکی پوستی (transcutaneous electrical nerve stimulation, tns)   و ورزش (exercise)  بود. درد، دامنه فعال خم شدن زانو، تورم زانو، مدت سفتی صبحگاهی و کیفیت زندگی قبل و پس از درمان اندازه گیری شد. یافته ها: داده ها نشان دهنده بهبودی معنی دار شاخص های استئوآرتریت (کاهش بیش تر درد، تورم زانو و مدت سفتی صبحگاهی، افزایش دامنه خم شدن زانو و بهبود کیفیت زندگی) در گروه مداخله در مقایسه با دو گروه دیگر بود (05/0p<). نتیجه گیری: با توجه به اتیولوژی بیماری، انتخاب درمان هایی که بتواند به ترمیم غضروف مفصلی کمک کند درمان موثرتری جهت پیشگیری از روند پیشرفت بیماری است. فونوفورزیس گلوکزآمین می تواند یکی از این گزینه ها باشد